هم به حرفه هم به عمل

مشکلش این بود که زبان تیز و دل نازکی داشت. به این حالت که زبانش زخم می‌زد بر هر دلِ سنگی ولی هیچ حرف نیش‌داری نباید به دل ایشان می‌رسید. اول و آخرش هم بزرگ‌ترها موقع‌ ماست‌مالی قضیه می‌گفتند: «توی دلش هیچ‌چیز نیست، شما هم به دل نگیرید». دلش به من چه؟ توش هرچه می‌خواهد باشد، زبانش را چاره کنید که پاره پاره کرد ما را