کاسه صبر یک چیز واقعی‌ست. یک ظرف خیلی واقعی. نه مثال و نه خیال و نه استعاره. محدود است؛ حالا هر چقدر عمیق و سحطی، یک وقتی، یک جایی، یک لحظه‌ای پر می‌شود. پر که شد سرریز می‌کند. می‌زند بیرون از چشم‌ها، از دهان از سر و تا قطره‌ی آخر را نچکاند و خالی خالی نشود راضی نمی‌شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر