حالا دیگر همهی درختان پشت پنجرهی آشپزخانه سبز و پربار شدهاند. به جنگل کوچکی میماند که خانههای جسته گریخته و مدرسهای کوچک و زمین بازی دنجی را در خودش جای داده. زی هر روز صبح به ستایش این سبزی و این زیبایی پشت پنجره میایستد و حظ میبرد. صبح بارانی امروز مشغول ظرف شستن و تماشای بیرون بودم و رادیو گوش میدادم. خانم گوینده گفت: بحث این هفتهی ما 'انتظار' است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر