حجم عظیمِ نبودن

موسیقی عجیبی ست مرگ 

بلند می شوی

و چنان آرام و نرم می رقصی

که دیگر هیچکس تو را نمی بیند

+گروس عبدالمالکیان+

پ.ن. به صبح هایی فکر می کنم که با نبودنت آغاز [ن]می شوند.