۱۳۹۵ خرداد ۱, شنبه

یک معدن غر در وجودم دارم که هر چه استخراج کنم، باز هم به اندازه‌ی یک نسل به جا می‌ماند. حالم را اگر بپرسی می‌گویم تصور کن آدمی یک اره ماهی در دلش دارد. همانقدر بی‌قرار 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر