یک روز هم بلند میشوم میروم بوشهر زندگی میکنم. یک کافه میزنم لب دریا به اسم خستهدلان بر وزن سوتهدلان. بعد همهی آدم های همیشه خسته میآیند کافه و پشت سر هم چای مینوشند و همچنان به خستگیشان ادمه میدهند. کافه سقف ندارد. موقع نوشیدن چای با همهی خستگیشان توی آسمان سیاحت میکنند. کافه پر از سکوت است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر