ليست الهجره الغاء للوطن*
"بالاخره یه روز میرم". این جمله مدتهاست سردر ذهنم نقش بسته. ناخواسته توی افکارم غلت میزند و بسیار به زبان میآورمش. و بسیار هم مینویسم و به این و آن تحویلش میدهم. با اینکه رفتهام. بارها و بارها، ماهها و سالهاست که رفتهام ولی انگار هنوز ماموریتم به پایان نرسیده باشد، مدام با خودم تکرار میکنم: بالاخره یه روز میرم. تا امشب که بیدلیل(شما بخوان با دلیل معین) بیهوا و ناخواسته گفتم: «شایدم یه روز برگشتم» و بعد تصحیحش کردم: « شاید به زودی برگردم» و بعد انگار که هنوز هم میدانستم چیز دیگری میخواهم بگویم، درستش کردم: «دلم میخواهد زودتر برگردم».
* هجرت نفی وطن نیست. | محمود درویش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر