تخصصش جدی گرفتن رویاهای من است. حالا هر چه باشد. هر چقدر شدنی و نشدنی. از همان لحظهی اول که برایش توصیف میکنم با من همراه میشود و با چنان جدیتی بحث را ادمه میدهد که انگار دو قدم به تحققشان باقی مانده. توی این روزهایی که با جدیت دنبال حقیقت بخشیدن به مهمترینشان هستم، حرفشم مدام توی سرم میچرخد:
"حق نداری از رویایت دست بکشی. آدمی که رویا دارد خیلی قابل احترام است."
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر