اگزیستانسیالیسم

این روزها چند جمله را دستم گرفته‌ام و تحویل دخترکان و پسرکانی که همه از روی لطفشان به دنبالم برای مشورت آمده‌اند(بمیرم که روی دیوار همچون منی یادگاری می‌نویسند) می‌دهم. بعد از همه‌ی حرف‌ها و راهکارها و باید‌ها و نبایدها. بعد از همه‌ی فلان کار را بکن و بهمان کار را نکن، وقتی آرام می‌گیرند و آرام می‌گیرم می‌گویم: "فقط هر تصمیمی می‌گیری تا قبل سال جدید عملی‌ش کن، بذار اگه قرار شد چیزیو فراموش کنی بگی پارسال فراموش کردم، اگه کارت انجام نشد، اگه حتی فقط یه روز از اون شکستت گذشت، مربوط به دیروز نیست، مال پارسال بوده. به امسال ربطی نداره. منم برات دعا می‌کنم" و بعد هم می‌بوسمت. سال خوبی داشته باشی. و بعدتر گوشی را خاموش می‌کنم، به حرف‌هایی که حواله‌شان کردم فکر می‌کنم. و به اینکه آخر داستان هر کدامشان چه می‌شود. 

پ.ن. لینک‌های پست قبل اصلاح شد